Γιά νά δείξης τήν ἀγάπη σου σ’ ἕνα πρόσωπο εἶναι ἀπαραίτητο νά τοῦ ἀφιερώσης χρόνο. Ἰδιαιτέρως αὐτό ἰσχύει στίς συζυγικές σχέσεις. Ἡ συζυγία δέν εἶναι μόνο τροπική. Ὀφείλει νά εἶναι καί χρονική. Δηλαδή οἱ σύζυγοι ζοῦν μαζί ἀπό κοινοῦ τόν χρόνο.

Πιθανόν νά διαφεύγει ἀπό τούς πολλούς κυβερνῆτες τῆς Χώρας μας, ἀλλά καί ἀπό πολλούς θεολόγους καί λαϊκούς συνανθρώπους μας ὅτι ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι ΕΡΓΟ τοῦ Λαοῦ. Αὐτό σημαίνει ἡ λέξη καί τό νόημα: ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ. Δέν εἶναι ἡ Θεία Λειτουργία ἄκουσμα. Δέν εἶναι ἡ Θεία Λειτουργία οὔτε θέαμα ἤ τηλεθέαμα τοῦ Λαοῦ. Εἶναι ΕΡΓΟ τοῦ Λαοῦ. Τώρα, ὅταν μιά Πολιτεία μέ τούς κυβερνῶντες της ἐμποδίζει ἤ ἀπαγορεύει τό κατ̓ ἐξοχήν ΕΡΓΟ τοῦ Λαοῦ, πῶς νά χαρακτηρισθεῖ ἡ ἐνέργεια αὐτή; Φοβᾶμαι ὅτι εἶναι μιά ἑκούσια ἠ ἀκούσια τρομοκρατικἠ ἐνέργεια. Τυρανική λαϊκή ἀγχόνη. Δικτατορικό, ἀντιλαϊκό βῆμα. Ἴσως ἕνα πνευματικό πραξικόπημα κατά τοῦ Λαοῦ. Ὁ ἀναγνώστης ἄς κρίνει. Ἡ Θεία Λειτουργία. Τό ΕΡΓΟ τοῦ Λαοῦ τό ἐπαινεῖ καί τό σέβεται ἀκόμη κι̕ Αὐτός ὁ Θεός. Κί ἐπί Τουρκοκρατίας ἀκόμα δέν ἀπαγορεύτηκε ἡ Θεία Λειτουργία. Ἡ Θεία Λειτουργία, (ἰδίως ἡ Λειτουργία τοῦ Πάσχα) σηματοδοτεῖ τήν συνάντηση τοῦ Λαοῦ, τήν βίωση τοῦ Λαοῦ μέ τόν Σαρκωθέντα καί Σταυρωθέντα καί Ἀναστάντα Θεό του. Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι τό ἀσυναγώνιστο Θεραπευτήριο ψυχολογικῶν παθήσεων, φόβου, ἀνασφάλειας, ἄγχους, κατάθλιψης, οἰκογενειακῶν ἤ ἐπαγγελματικῶν προβλημάτων τοῦ Λαοῦ. Καί ὅλα αὐτά τά ἀποκλείσαμε, (ἀντί νά τά ἀνασυντάξουμε καί νά τά ὑπογραμμίσουμε) μέ ἀπαγορευτικές διατάξεις. Μεγάλη ἀστοχία. Μεγάλη στέρηση. Μεγάλη ἄγνοια γιά τό τί εἶναι ἡ ψυχή καί τό τί ζητάει ἡ Ἑλληνορθόδοξη ψυχή…

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης σ᾽ ἕνα του θαυμάσιον λόγον πρός Ὀλύμπιον-Περί Τελειότητος, γράφει ὅτι ὁ Κύριός μας, τό δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὁ ὁποῖος εἶναι ʺἀπαύγασμα τῆς δόξης καί χαρακτήρ τῆς ὑποστάσεως τοῦ Πατρόςʺ άλλά εἶναι καί ʺεἰκόνα τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀοράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεωςʺ (Εβρ. 1,3).

Μᾶς ̓κλεῖσαν τίς ἐκκλησιές ἡμέρες θλιβερές. Ἦρθαν τά χελιδόνια, ἡ Πασχαλιά δέν ἦρθε, δέν σημάνανε καμπάνες Εἴμαστε σέ δύστυχα χρόνια.