ΘΑ ΓΙΝΩ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΣΑΣ
Σήμερον γεννάται εκ Παρθένου.... Κλείνω τα μάτια, ταξιδεύω στο παρελθόν. Σταματώ τον χρόνο την ώρα που ο Χριστός γεννιέται στο ταπεινό σπήλαιο. Είμαι από πάνω και βλέπω την σκηνή. Μόνοι άνθρωποι παρόντες, η Πάναγνη Μητέρα Του, ο μνήστωρ Ιωσήφ, ά! ήρθαν και λίγοι βοσκοί, ελάχιστη η ανθρώπινη αντιπροσωπεία. Και ολόγυρα; Κατακλυσμός αγγέλων! Άγγελοι, Αρχάγγελοι, Θρόνοι, Κυριότητες σε έκσταση και ιερή απορία! Τι έντονη αντίθεση μεταξύ ουρανού και γης! Ατενίζω στα 4 σημεία του ορίζοντα την υπόλοιπη ανθρωπότητα την αγία τούτη νύχτα. Βρίσκεται σε βαθύ πνευματικό λήθαργο. Απασχολούνται οι περισσότεροι με την επόμενη μέρα, με τα βιοτικά ζητήματα, τις μέριμνες. Ευτυχώς που οι νοερές Δυνάμεις κάνουν πολλή φασαρία και γεμίζουν το κενό σιωπής των νοερών ανθρώπινων ψυχών. «Δόξα εν υψίστοις Θεώ εν ανθρώποις ευδοκία». Ψάχνω ποιοι άνθρωποι βιώνουν εν τούτω τω χρόνω την ευδοκία της Θείας Γεννήσεως. Μα, τι να δω… Στον Ισραήλ ο Πρόδρομος είναι μωρό μηνών, ο Απόστολος Ιωάννης αγέννητος, ο Συμεών ο Θεοδόχος περιμένει, οι Αιγύπτιοι λατρεύουν τον Ρα, οι Έλληνες φιλοσοφούν, οι Ρωμαίοι επεκτείνονται, οι Αζτέκοι κτίζουν τα ζιγκουράτ, οι Κινέζοι οργανώνονται υπό την διδασκαλία του Κομφούκιου. Φρίττω και αναφωνώ: Κύριε, η κορυφαία στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας περνά παγκοσμίως απαρατήρητη! Δεν μπορούσες να έρθεις επί της γης Εσύ, η αρχή των πάντων, με λίγο πιο εμφατικό τρόπο; Καταντά…