Μοναχού Θεοκλήτου Διονυσιάτου (γράφηκε για το έτος 1992) Άδεια τα έδρανα από Χριστό, Ελλάδα, Ορθοδοξία.... Ακούγοντας την αγωνιώδη φωνή και βλέποντας νοερώς ζωγραφισμένη την αδημονία στα πρόσωπα των αγορευτών στη Βουλή των Ελλήνων, θυμήθηκα, ύστερα από πενηνταπέντε χρόνια, τους στίχους των "Μοιραίων" του Βάρναλη. Ποιους ακριβώς στίχους δεν γράφω, γιατί όλοι σχεδόν απέδιδαν την ατμόσφαιρα, σε κάποιο μέτρο, του διανυκτερεύοντος Κοινοβουλίου: Και την περιγραφή των αδιεξόδων και την αναζήτηση των γενεσιουργών αιτίων και την υποβόσκουσαν ελπίδα για κάποιο "θάμα", οικονομικό βεβαίως, αλλά κυρίως την ψυχολογική κατάσταση των εθνοπατέρων και των εθνομητέρων: "δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι, αντάμα..." Αλλά όσοι δεν έχουν χάσει την αυτοσυνειδησία της ελληνικής των ταυτότητος, ευρισκόμενοι σε μια παράλληλη ιστορική στιγμή με εκείνη που ο Τρικούπης, από του βήματος της τότε Βουλής είπε το : "Δυστυχώς επτωχεύσαμεν", διερωτήθηκαν αν, όντως τα αδιέξοδα, που ανάγκασαν τις εξοντωτικώς αλληλοσπαρασσόμενες, ανομοιογενείς παρατάξεις, να ενωθούν σε μια κοινή αντιμετώπιση των, είναι μόνο οικονομικά. Γιατί η προσοχή όλων των βουληφόρων ανδρών τε και γυναικών, είχε επικεντρωθεί στο οικονομικό πρόβλημα, ως εάν οι Έλληνες αποτελούν οικονομικές μονάδες, ένα τερατώδες είδος αυτονομημένων οικονομικών μηχανισμών. Και ότι μεν οι οικονομικοί παράγοντες επηρεάζουν σε ποικίλο βαθμό τους ανθρώπους και η ζωή τους επίσης επιδρά στην εθνική οικονομία, είναι κάτι που δεν επιδέχεται αντιρρήσεις. Αλλά να ταυτίζεται η εθνική…

Με την έναρξη του νέου έτους, 2023 από τη γέννηση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, αισθανόμαστε την επιθυμία σαν φίλοι της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σοχού Λαγκαδά, να μοιραστούμε με όλους σας τα εξής. Ψάλλαμε όλοι στα Θεοφάνεια ¨το Φως Σου Κύριε εσημειώθη εφ' ημάς". Θα πει κανείς: Ποιό φώς εσημειώθη; Εγώ δεν το έχω δει, πως ψάλω για κάτι που δεν είδα; Και που είναι αυτό το Φώς; Δυστυχώς, η καθημερινή εμπειρία το αντίθετο επιβεβαιώνει, όπως γράφτηκε και από τον Ευαγγελιστή Ιωάννη "Οι άνθρωποι ηγάπησαν το σκότος μάλλον παρά το φως". Σκοτάδι πηχτό στον κόσμο μας. Σκοτάδι στα έθνη, στις ανθρώπινες σχέσεις, στις ανθρώπινες ψυχές. Που να βρει σήμερα κανείς το Φώς του Χριστού; Ζητούμε όλοι το ορατό αυτό σημείο, κάτι απτό, κατανοητό, κάτι χειροπιαστό. Ποιος θα μας συνδράμει σε αυτή την αναζήτηση; Ποιος θα μας οδηγήσει σε συνάντηση με το Φως της Βηθλεέμ, του Ιορδάνη, της Μεταμορφώσεως, της Ανάστασης; Έρχεται μέσα από τα βάθη των αιώνων η απάντηση δια στόματος του Οσίου Πατρός ημών Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος: Φως των μοναχών είναι οι Άγγελοι και φως όλων των ανθρώπων η ζωή των μοναχών. Ό,τι γεννήθηκε εκ του κόσμου της αμαρτίας, ο Κύριος το κατατρόπωσε δια της Σταυρικής Του θυσίας και άνοιξε διάπλατα δια της Αναστάσεως Του αιώνια θύρα…

24 ώρες πριν Της Ιωάννας Σκαρλάτου, Συμβούλου Ψυχικής Υγείας με μετεκπαίδευση στην Κλινική Ψυχολογία Παιδιών και Εφήβων στο ΕΚΠΑ Τετάρτη, 14 Σεπτεμβρίου… Δεύτερη μέρα στο σχολείο και αισθάνομαι ότι με αυτόν τον μαθητή θα έχω πάλι δυσκολίες! Ο Φίλιππος! Με το που κάθισε στο θρανίο, άρχισε να κοροϊδεύει τον διπλανό του για τα γυαλιά που είχε φορέσει μέσα στο καλοκαίρι, να προσπαθεί να τον τσιμπήσει με τη μύτη του μολυβιού του και να κουνάει νευρικά την καρέκλα. Ο συμμαθητής του έβαλε τα κλάματα και βγήκε από την τάξη. Μακάρι να υπήρχε τρόπος να προλαβαίνουμε αυτά τα περιστατικά εκφοβισμού… Αλήθεια, υπάρχει τρόπος. (Μαρία, δασκάλα τρίτης δημοτικού σε δημόσιο σχολείο στην Αγία Παρασκευή). Τί είναι το bullying; Ο εκφοβισμός στο σχολικό περιβάλλον, το bullying δηλαδή, προβάλλεται ως ένα υπόδειγμα επιθετικής συμπεριφοράς ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα παιδιά με κύρια γνωρίσματα: α) την επιθυμία για πρόκληση σωματικής βλάβης, β) την επανάληψη ή την πρόθεση επανάληψης για μεγάλη χρονική διάρκεια, γ) την ύπαρξη «διαφοράς δύναμης» μεταξύ των μαθητών (θύτες και θύματα). Ο εκφοβισμός διαφοροποιείται από τις συγκρούσεις ή τις διαφωνίες που συμβαίνουν μεταξύ συνομηλίκων με παρόμοια σωματική, ψυχολογική ή κοινωνική δύναμη ( Salmivall & Peets, 2009 Olweus, 1978). Τον 21ο αιώνα έχει παρατηρηθεί αύξηση των περιστατικών επιθετικής συμπεριφοράς στο σχολείο. Ποια είναι η σχέση του…

Κάποιος νέος υπέβαλλε στο γνωστό φυσικό Νεύτωνα την εξής ερώτηση: " Το ανθρώπινο σώμα μετά τον θάνατο μεταβάλλεται σε σκόνη. Εάν πραγματικά υπάρχει ανάσταση νεκρών, ποιος θα μαζέψει αυτή την σκόνη, ώστε να δώσει στις ψυχές τα νέα σώματά τους;" Ο Νεύτωνας δεν απάντησε αμέσως σ΄αυτήν την ερώτηση, αλλά πήρε μια χούφτα ρινισμάτων σιδήρου, την ανακάτεψε με ψιλή άμμο και τον ρώτησε: "Ποιός μπορεί να ξεχωρίσει και να συγκεντρώσει πάλι αυτά τα ρινίσματα; " Κι ενώ δεν μπορούσε να του απαντήσει, πήρε έναν μεγάλο μαγνήτη, τον κράτησε πάνω από το μίγμα και τότε τα ρινίσματα ξεχώρισαν και μετακινήθηκαν κολλώντας πάνω στον μαγνήτη. Εν συνεχεία, ο Νεύτωνας με σοβαρό ύφος λέει: " Εκείνος που έχει δώσει αυτή τη δύναμη σε ένα αδρανές αντικείμενο, όπως ο μαγνήτης, δεν μπορεί να δώσει μια μεγαλύτερη δύναμη στις ψυχές μας, όταν θα χρειασθεί να ενδυθούν την αφθαρτοποιημένη σκόνη, δηλαδή τα διαλυμμένα σώματα;"!

Το Σαββάτο της 06 Αυγούστου 2022, η Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σοχού Λαγκάδα, πανηγύρισε το Θαβώρειο γεγονός της Μεταμορφώσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού του οποίου φέρει ως Μονή το όνομα. Πλήθος κόσμου συνέρευσε από νωρίς στην πανήγυρη, η δε προσέλευση των πιστών συνεχίστηκε αμείωτα καθόλη την εορτή. Στην είσοδο του Ναού Πέριξ του Ναού Αναγκαστικά πολλοί προσκυνητές πάρκαραν τα αυτοκίνητα έξωθεν της Πύλης Της Θείας Λειτουργίας στο Καθολικό της Μονής, προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Πλάτων ο οποίος τίμησε τον Ηγούμενο και τους Πατέρες της Μονής δια της παρουσίας του. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Πλάτων με τον Ηγούμενο της Μονής Αρχιμανδρίτη κ. Ιωαννίκιο Κοτσώνη Θα παραθέσουμε παράλληλα με την παράθεση του φωτογραφικού υλικού, αρχικά τον λόγο που εκφώνησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ.κ. Πλάτων επί τη ευκαιρία της εορτής, ακολούθως δε,τον χαιρετισμό του Ηγουμένου κ. Ιωαννικίου, προκειμένου να ακουστούν εκ νέου τα βαθιά πνευματικά νοήματα που ειπώθηκαν, προς τέρψιν των επισκεπτών της ιστοσελίδας. Λαμβάνοντας τον λόγο ο Σεβασμιώτατος ανέφερε τα εξής: Η Μικρά Είσοδος Το γεγονός της Μεταμόρφωσης του Κυρίου αυτό καθ΄εαυτό είναι μια πρόκληση για  όλους εμάς, οι οποίοι, εν τω κόσμω οικούντες, περικείμενοι στην αμαρτία, καλούμαστε στην προσωπική μας μεταμόρφωση. Η φράση του Αποστόλου Πέτρου « Κύριε καλόν εστί ημάς…

Οι εν τω Άθω διαλάμψαντες Όσιοι και Θεοφόροι Πατέρες Με την δέουσα κατάνυξη αλλά και την αρμόζουσα λαμπρότητα στις 26 Ιουνίου 2022 πραγματοποιήθηκε ο εορτασμός της μνήμης Πάντων των εν τω Άθῳ διαλαμψάντων Οσίων και Θεοφόρων Πατέρων εις το Καθολικό της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σοχού, του πρώτου εν Ελλάδι ναού επ' ονόματι των Αγίων Αγιορειτών Πατέρων. άποψη του Καθολικού Ναού της Μονής, του πρώτου εν Έλλάδι Ναού αφιερωμένου στους Οσίους και Θεοφόρους Πατέρες του Αγίου Όρους Της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Πλάτων, ο οποίος λάμπρυνε δια της παρουσίας του την εορτή, όλο το εκκλησίασμα δε, απήλαυσε την ιδιαίτερη και ευλογημένη εμπειρία που έχει πάντα μια Αρχιερατική Θεία Λειτουργία. Ο Σεβασμιότατος με απλό αλλά περιεκτικό λόγο, εξήρε την πολύτιμη πνευματική παρακαταθήκη που άφησαν και συνεχίζουν και αφήνουν όλοι οι Αγιορείτες μοναχοί, επώνυμοι και μη, την συνεχή "παραγωγή" Αγίων μέσα στο Περιβόλι της Παναγίας και το σπουδαίο ασκητικό τους παράδειγμα το οποίο πρέπει να εμπνεύσει και εμάς τους Χριστιανούς εν τω κόσμω. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά κ.κ. Πλάτων με τον Ηγούμενο της Ι.Μ. Μεταμορφώσεως Σοχού Λαγκαδά Αρχιμανδρίτη κ. Ιωαννίκιο Κοτσώνη Ακολούθως τον λόγο έλαβε ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, Αρχιμανδρίτης κ. Ιωαννίκιος Κοτσώνης, ο οποίος απευθύνοντας χαιρετισμό προς τον Σεβασμιότατο, τον ευχαρίστησε εγκάρδια για την πατρική του παρουσία. Ὁ Γέροντας…

Με μεγάλη χαρά και συγκίνηση, μετά από δυο χρόνια εγκλεισμού και απαγορεύσεων συναθροίσεων και μετακινήσεων, πραγματοποιήθηκε η προσκυνηματική μας εκδρομή. Με την ευχή του Γέροντα μας Αρχιμανδρίτου κ. Ιωαννικίου Κοτσώνη και την συνοδεία του πατρός Ευμενίου, προσκυνήσαμε αρχκά τον τάφο του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου στην Σουρωτή Θεσσαλονίκης, καθώς και το ιερό λείψανο του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκη. Μεγάλη κατάνυξη νιώσαμε, άλλοι σιωπηλά, άλλοι με λόγια, άλλοι με δάκρυα φανερά και άλλοι με δάκρυα αφανή. Ακολούθως, επιβιβαστήκαμε και φτάσαμε κατά τις 12:00 το μεσημέρι περίπου, στο συγγενικό μας γυναικείο μοναστήρι του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά στα Κουφάλια Θεσσαλονίκης, του οποίου κτίτωρ είναι ο Γέροντας μας Ιωαννίκιος. Είσοδος της Ιεράς Μονής του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά στα Κουφάλια Οι αδελφές με πολλή αγάπη μας δεξιώθηκαν, μας ομίλησαν για την ιστορία της Μονής και μας προσέφεραν το σχετικό καλογερικό κέρασμα. Στο υπαίθριο αρχονταρίκι Έξοδος μετά την ομιλία Ο καφές της αγάπης Άποψη από το εσωτερικό της Μονής Τέλος, με οδηγό την αδελφή μας Παναγιώτα, καταλήξαμε στα Γιαννιτσά όπου στην τοποθεσία Φιλίππειο, φάγαμε, μιλήσαμε και γνωριστήκαμε μεταξύ μας έτι περισσότερο. Αναμνηστική Φωτογραφία στο Φιλίππειο Γιανιτσών Αναμνηστική Φωτογραφία στο Φιλίππειο Γιαννιτσών Αντί επιλόγου, παραθέτουμε τον λόγο που εκφωνήθηκε κατά την έναρξη της εκδρομής προς τέρψη των αδελφών μας που δεν μπόρεσαν να παρευρίσκονται: Όταν ένα…

Τους ξάφνιασε όλους Εφέτος σε καινούριο σχολείο. Του είχαν δώσει την Β1 με 22 μικρά χαριτωμένα που τον κοίταζαν στα μάτια. Και ο Νίκος ο δάσκαλός τους τη χαιρόταν την τάξη του. Τί κι αν ήταν νέος; Είχε τόση επίδραση στα παιδιά, που το ‘λεγαν οι γονείς από τον πρώτο κιόλας μήνα: -Τούτος ο δάσκαλος δεν μοιάζει με τους άλλους. Τα παιδιά μας τα βλέπει σαν παιδιά του. Τα κέρδισε με στοργή μοναδική. Τα ‘κανε ν’ αγαπήσουν τα γράμματα, γιατί τους μεταγγίζει τη γνώση με τέχνη απίστευτη. Τέτοια ώστε, επιστρέφοντας από το σχολείο στο σπίτι, να μην έχουν κενά και να μη χρειάζονται οι ίδιοι κόπο πολύ για να τα διαβάζουν. Μάθαινε στα παιδιά ο δάσκαλός τους ο καλός όχι μόνο γράμματα αλλά και τρόπους ευγένειας και καλοσύνης αναμεταξύ τους. Ας ήταν μικρά. Μπορούσε και τα ‘φτιαχνε μεγάλα τα παιδιά του σε αρετή και πειθαρχία. Το ‘βλεπαν οι γονείς τους. Το ‘βλεπαν αυτό και οι άλλοι δάσκαλοι και χαίρονταν τον νιοφερμένο συνάδελφό τους. Θαύμαζαν πως μπορούσε να τιθασεύσει μια τάξη, που πάντα έχει μεγάλες απαιτήσεις στην προσαρμογή. Όμως γι’ αυτό έδινε τις μάχες του ο δάσκαλός μας. Κοπίαζε πολύ. Αλλά και πίστευε πολύ. Το έργο του το ιερό το στήριζε στον Θεό. Από εκεί αντλούσε δύναμη ξεχωριστή και Χάρι και ειρήνη…

Σύ μέ ἔφερες στήν ὕπαρξη ἀπό τό μηδέν. Σύ μέ ἐτίμησες διότι μέ δημιούργησες ἄνθρωπο, δηλαδή εἰκόνα Σου. «Εἰκών εἰμί τῆς ἀρρήτου Σου δόξης...». Σύ ἐγεννήθης γιά μένα ἄνθρωπος τέλειος καί Θεός τέλειος μέσα στό ἅγιο σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ. Σύ μέ ἐτίμησες διότι ἐθυσιάσθηκες γιά μένα πάνω στόν Σταυρό. Σύ μέ ἐτίμησες διότι ἀναστήθηκες μέ δόξα γιά νά συναναστηθῶ κι ἐγώ ὁ ἁμαρτωλός μαζί Σου. Σύ συνέτριψες τήν δύναμη τοῦ διαβόλου καί κατήργησες τόν θάνατο.

«Ὁ Θεός ἀγάπη ἐστι». Ὅλα χωρίς τήν ἀγάπη εἶναι μάταια Χριστέ μου. Καί οἱ προσευχές καί οἱ νηστεῖες καί τά κυρήγματά μου καί οἱ ἀγρυπνίες καί ἡ ἰδιότης μου πού πολλές φορές παραμερίζει τήν ἀγάπη καί θρονιάζει τήν κενοδοξία καί πολλά ἄλλα κακά.