Οι εν τω Άθω διαλάμψαντες Όσιοι και Θεοφόροι Πατέρες Με την δέουσα κατάνυξη αλλά και την αρμόζουσα λαμπρότητα στις 26 Ιουνίου 2022 πραγματοποιήθηκε ο εορτασμός της μνήμης Πάντων των εν τω Άθῳ διαλαμψάντων Οσίων και Θεοφόρων Πατέρων εις το Καθολικό της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σοχού, του πρώτου εν Ελλάδι ναού επ' ονόματι των Αγίων Αγιορειτών Πατέρων. άποψη του Καθολικού Ναού της Μονής, του πρώτου εν Έλλάδι Ναού αφιερωμένου στους Οσίους και Θεοφόρους Πατέρες του Αγίου Όρους Της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Πλάτων, ο οποίος λάμπρυνε δια της παρουσίας του την εορτή, όλο το εκκλησίασμα δε, απήλαυσε την ιδιαίτερη και ευλογημένη εμπειρία που έχει πάντα μια Αρχιερατική Θεία Λειτουργία. Ο Σεβασμιότατος με απλό αλλά περιεκτικό λόγο, εξήρε την πολύτιμη πνευματική παρακαταθήκη που άφησαν και συνεχίζουν και αφήνουν όλοι οι Αγιορείτες μοναχοί, επώνυμοι και μη, την συνεχή "παραγωγή" Αγίων μέσα στο Περιβόλι της Παναγίας και το σπουδαίο ασκητικό τους παράδειγμα το οποίο πρέπει να εμπνεύσει και εμάς τους Χριστιανούς εν τω κόσμω. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά κ.κ. Πλάτων με τον Ηγούμενο της Ι.Μ. Μεταμορφώσεως Σοχού Λαγκαδά Αρχιμανδρίτη κ. Ιωαννίκιο Κοτσώνη Ακολούθως τον λόγο έλαβε ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, Αρχιμανδρίτης κ. Ιωαννίκιος Κοτσώνης, ο οποίος απευθύνοντας χαιρετισμό προς τον Σεβασμιότατο, τον ευχαρίστησε εγκάρδια για την πατρική του παρουσία. Ὁ Γέροντας…

Με μεγάλη χαρά και συγκίνηση, μετά από δυο χρόνια εγκλεισμού και απαγορεύσεων συναθροίσεων και μετακινήσεων, πραγματοποιήθηκε η προσκυνηματική μας εκδρομή. Με την ευχή του Γέροντα μας Αρχιμανδρίτου κ. Ιωαννικίου Κοτσώνη και την συνοδεία του πατρός Ευμενίου, προσκυνήσαμε αρχκά τον τάφο του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου στην Σουρωτή Θεσσαλονίκης, καθώς και το ιερό λείψανο του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκη. Μεγάλη κατάνυξη νιώσαμε, άλλοι σιωπηλά, άλλοι με λόγια, άλλοι με δάκρυα φανερά και άλλοι με δάκρυα αφανή. Ακολούθως, επιβιβαστήκαμε και φτάσαμε κατά τις 12:00 το μεσημέρι περίπου, στο συγγενικό μας γυναικείο μοναστήρι του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά στα Κουφάλια Θεσσαλονίκης, του οποίου κτίτωρ είναι ο Γέροντας μας Ιωαννίκιος. Είσοδος της Ιεράς Μονής του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά στα Κουφάλια Οι αδελφές με πολλή αγάπη μας δεξιώθηκαν, μας ομίλησαν για την ιστορία της Μονής και μας προσέφεραν το σχετικό καλογερικό κέρασμα. Στο υπαίθριο αρχονταρίκι Έξοδος μετά την ομιλία Ο καφές της αγάπης Άποψη από το εσωτερικό της Μονής Τέλος, με οδηγό την αδελφή μας Παναγιώτα, καταλήξαμε στα Γιαννιτσά όπου στην τοποθεσία Φιλίππειο, φάγαμε, μιλήσαμε και γνωριστήκαμε μεταξύ μας έτι περισσότερο. Αναμνηστική Φωτογραφία στο Φιλίππειο Γιανιτσών Αναμνηστική Φωτογραφία στο Φιλίππειο Γιαννιτσών Αντί επιλόγου, παραθέτουμε τον λόγο που εκφωνήθηκε κατά την έναρξη της εκδρομής προς τέρψη των αδελφών μας που δεν μπόρεσαν να παρευρίσκονται: Όταν ένα…

Τους ξάφνιασε όλους Εφέτος σε καινούριο σχολείο. Του είχαν δώσει την Β1 με 22 μικρά χαριτωμένα που τον κοίταζαν στα μάτια. Και ο Νίκος ο δάσκαλός τους τη χαιρόταν την τάξη του. Τί κι αν ήταν νέος; Είχε τόση επίδραση στα παιδιά, που το ‘λεγαν οι γονείς από τον πρώτο κιόλας μήνα: -Τούτος ο δάσκαλος δεν μοιάζει με τους άλλους. Τα παιδιά μας τα βλέπει σαν παιδιά του. Τα κέρδισε με στοργή μοναδική. Τα ‘κανε ν’ αγαπήσουν τα γράμματα, γιατί τους μεταγγίζει τη γνώση με τέχνη απίστευτη. Τέτοια ώστε, επιστρέφοντας από το σχολείο στο σπίτι, να μην έχουν κενά και να μη χρειάζονται οι ίδιοι κόπο πολύ για να τα διαβάζουν. Μάθαινε στα παιδιά ο δάσκαλός τους ο καλός όχι μόνο γράμματα αλλά και τρόπους ευγένειας και καλοσύνης αναμεταξύ τους. Ας ήταν μικρά. Μπορούσε και τα ‘φτιαχνε μεγάλα τα παιδιά του σε αρετή και πειθαρχία. Το ‘βλεπαν οι γονείς τους. Το ‘βλεπαν αυτό και οι άλλοι δάσκαλοι και χαίρονταν τον νιοφερμένο συνάδελφό τους. Θαύμαζαν πως μπορούσε να τιθασεύσει μια τάξη, που πάντα έχει μεγάλες απαιτήσεις στην προσαρμογή. Όμως γι’ αυτό έδινε τις μάχες του ο δάσκαλός μας. Κοπίαζε πολύ. Αλλά και πίστευε πολύ. Το έργο του το ιερό το στήριζε στον Θεό. Από εκεί αντλούσε δύναμη ξεχωριστή και Χάρι και ειρήνη…

Σύ μέ ἔφερες στήν ὕπαρξη ἀπό τό μηδέν. Σύ μέ ἐτίμησες διότι μέ δημιούργησες ἄνθρωπο, δηλαδή εἰκόνα Σου. «Εἰκών εἰμί τῆς ἀρρήτου Σου δόξης...». Σύ ἐγεννήθης γιά μένα ἄνθρωπος τέλειος καί Θεός τέλειος μέσα στό ἅγιο σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ. Σύ μέ ἐτίμησες διότι ἐθυσιάσθηκες γιά μένα πάνω στόν Σταυρό. Σύ μέ ἐτίμησες διότι ἀναστήθηκες μέ δόξα γιά νά συναναστηθῶ κι ἐγώ ὁ ἁμαρτωλός μαζί Σου. Σύ συνέτριψες τήν δύναμη τοῦ διαβόλου καί κατήργησες τόν θάνατο.

«Ὁ Θεός ἀγάπη ἐστι». Ὅλα χωρίς τήν ἀγάπη εἶναι μάταια Χριστέ μου. Καί οἱ προσευχές καί οἱ νηστεῖες καί τά κυρήγματά μου καί οἱ ἀγρυπνίες καί ἡ ἰδιότης μου πού πολλές φορές παραμερίζει τήν ἀγάπη καί θρονιάζει τήν κενοδοξία καί πολλά ἄλλα κακά.

Τώρα πού εἶναι ἐπίκαιρο τό θέμα τοῦ ἐξοβελισμοῦ ἤ τῆς ἐξαφανίσεως τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ἀπό τήν Ἑλληνορθόδοξη Παιδεία μας (πρωτοβάθμια καί δευτεροβάθμια), τώρα πού ἡ ἐπίθεσις τῶν ἀθέων καί τῶν γραικύλων ἐκσυγχρονιστῶν μανιωδῶς ἐξαπολύεται κατά τῆς Ἐκκλησίας, κατά τοῦ Ὀρθοδόξου Λαοῦ μας νά μετατραπῆ τό μάθημα σέ θρησκειολογικό καί ὄχι ὁμολογιακό, ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕ σάν Ἐκκλησία,

Ζοῦμε σ’ἕνα φαινόμενο πανευρωπαϊκό, ἀλλά καί πανελλήνιο: ἡ ἀποχριστιανοποίηση τῆς Εὐρώπης καί τῆς Ἑλλάδος πραγματοποιεῖται ὁλοταχῶς, μέ ραγδαίους ρυθμούς, σέ ὅλους τούς τομεῖς. Σέ προσωπικό ἐπίπεδο, στήν οἰκογένεια, στήν κοινωνία, στό ἔθνος.

Ἡ ἡρωΐδα δασκάλα ΧΑΡΑ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ ὑπῆρξε ἀπό μικρό παιδάκι πνευματικό μου τέκνο. Ἔχω γι’ αὐτό μεγάλη τήν τιμή, τήν συγκίνηση, τήν χαρά. Ἄλλωστε σάν Χαρά πού ὀνομάζεται μέ τή ζωή της, μέ τόν λόγο της, μέ τό ἔργο της, μέ τό παράδειγμά της μεταδίδει χαρά καί ἐνθουσιασμό σ’ ὅλους τούς Ἕλληνες.

Α’. ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΔΕΙΠΝΟ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ. α) Πρῶτες λειτουργικές εὐχές. β) Πρῶτες λειτουργίες: Ἡ Λειτουργία τοῦ ἀδελφόθεου Ἰακώβου. Ἡ Λειτουργία τοῦ ἀποστόλου Μάρκου. Ἡ Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. Ἡ Λειτουργία τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου. Ἡ Λειτουργία τοῦ ἁγίου Κλήμεντος. Ἐγράφησαν τόν 4ον μ.Χ. αἰῶνα. Σήμερα χρησιμοποιοῦνται οἱ τρεῖς: Ἡ Λειτουργία τοῦ ἁγίου Ἰακώβου. Ἡ Λειτουργία τοῦ ἁγίου Χρυσοστόμου. Ἡ Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. Β’. ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ. α) Συγκεφαλαίωση ὅλης τῆς Θείας Οἰκονομίας = τοῦ Σχεδίου τοῦ Θεοῦ. «Τοῦ Κυρίου Πάσχα προέρχεται καί καιροί συνάγονται καί μετακόσμια ἁρμόζεται καί διδάσκων ἁγίους ὁ Λόγος εὐφραίνεται δι’ οὗ Πατήρ δοξάζεται· ᾧ ἡ δόξα εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.» (Ἐπιστολή πρός Διόγνητον Β’τ). β) Θεοφάνεια Τριαδική. Ὁ ἱερουργός διά τῆς Θείας Λειτουργίας «τήν ἁγίαν ἡμῖν ἀνακαλύπτει Τριάδα» (Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος). γ) Σύνοδος οὐρανοῦ καί γῆς. Ὅλοι μαζί (ἔμψυχος καί ἄψυχος φύσις) συμ-πορευόμαστε πρός τόν Θεόν. Γ’. ΚΑΡΠΟΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ. α) Ἡ Ἐνσωμάτωση τοῦ πιστοῦ στόν Χριστόν. Ὁ πιστός διά τῆς Θείας Κοινωνίας γίνεται ἕνα σῶμα μέ τόν Χριστόν, ἕνα κράμα, ἕνα μῖγμα, ἕνα φύραμα. «...ἀλλά καί αὐτῷ τῷ πράγματι σῶμα ἡμᾶς αὐτοῦ κατασκευάζει» (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος). «Μέλη Χριστοῦ γινόμεθα, μέλη Χριστός ἡμῶν δέ, καί χείρ Χριστός καί ποῦς (=πόδι) Χριστός ἐμοῦ τοῦ παναθλίου, καί χείρ Χριστοῦ καί ποῦς (=πόδι)…

Ὁ μεταστάς ἐκ τῶν προσκαίρων πρός τά αἰώνια καί μένοντα ἀδελφός ἡμῶν Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης Δανιήλ Γούβαλης μᾶς ἄφησε μνήμην καλήν καί ἀγαθήν. Ὁπου διῆλθεν. Ὁπου διηκόνησεν. Ὁπου θεαρέστως ἠγωνίσθη. Στόν κλῆρον καί στόν λαόν τοῦ Θεοῦ. Στόν ἰσάγγελον μοναχισμόν καί στήν διαποίμανση τῆς ἐνορίας.