Τα πολυσέλιδα αφιερώματα των εφημερίδων και οι έντονες τοποθετήσεις στα ΜΜΕ διαφόρων προσώπων της κοινωνικής ζωής, που σχολίαζαν τα γεγονότα παιδεραστίας και των συναφών εγκλημάτων, τα οποία παρουσιάστηκαν στην ελληνική πραγματικότητα μέσα στο 2022, έδωσαν την εντύπωση ότι τα φαινόμενα αυτά εμφανίσθηκαν «εξ ουρανού» σε ένα κράτος με δεδομένες ηθικές αρχές και αξίες.

       Ολόκληρο το δημοσιογραφικό, καλλιτεχνικό και πολιτικό σύστημα με τις δηλώσεις του στον τύπο και την τηλεόραση, έσπευσε να εκφράσει την έμπονη απορία του για την κοινωνική κατάπτωση που εμφάνισε η καθημερινή μας ζωή, να στηλιτεύσει τους πρωταγωνιστές και να καταδικάσει με αποτροπιασμό την ανηθικότητα.

       Όμως, δυστυχώς, τα πράγματα δεν είναι έτσι… Τα νοσηρά αυτά φαινόμενα δεν παρουσιάστηκαν ξαφνικά. Ήταν αναμενόμενα, αφού η κοινωνία μας με τους θεσμούς της τα γέννησε και τα ενθάρρυνε. Και εξηγούμαι:

•  Όταν η Πολιτεία, εδώ και πέντε χρόνια, θεωρεί ότι το παιδί των 15 ετών δεν είναι έτοιμο να ψηφίσει, είναι όμως έτοιμο να αποφασίσει μόνο του ποιο φύλο το εκφράζει και να προχωρήσει προς τούτο στις όποιες χειρουργικές η άλλες ιατρικές παρεμβάσεις.
• Όταν το παιδί δεν μπορεί να πάρει δίπλωμα οδήγησης πριν από την ηλικία των 17 ετών, μπορεί όμως να συναινεί σε σεξουαλικές πράξεις από τα 15, και έτσι να μην απαιτείται από την πολιτεία ποινική προστασία για τα θέματα αυτά.
• Όταν το Υπουργείο Παιδείας, αντί να προσφέρει την ελληνοχριστιανική αγωγή κατά τις απαιτήσεις του Συντάγματος, εισάγει μαθήματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης ήδη από τις πρώτες σχολικές τάξεις, επιτρέποντας με αυτόν τον τρόπο τη διαφθορά της παιδικής αθωότητας από τους επιτήδειους.
• Όταν το Υπουργείο Δικαιοσύνης ενδιαφέρεται περισσότερο για το πώς θα σεβαστεί τα δικαιώματα των παρανομούντων παρά για την εξασφάλιση των αδικουμένων.
• Όταν η 4^η και η 5^η σε κυκλοφορία καθημερινές εφημερίδες πανελλήνιας κυκλοφορίας προβάλλουν στο πρωτοσέλιδό τους κάθε μέρα θέματα ηθικής διαφθοράς και μόνο, δεν προσφέρουν άλλοθι σε όλους τους πολίτες να πουν ότι «δεν είναι τίποτα κακό, έτσι κάνουν όλοι…», και να μιμούνται τα παραδείγματα της διαφθοράς; Και το χειρότερο είναι ότι τα πρωτοσέλιδα αυτά δεν βλάπτουν απλώς τους αγοραστές των εφημερίδων αυτών, αλλά και σκανδαλίζουν όσους θα περάσουν μπροστά από ένα περίπτερο η θα ανοίξουν την τηλεόραση το πρωί, όπου όλοι οι σταθμοί σχολιάζουν όλα τα πρωτοσέλιδα ακόμα και των εφημερίδων με 80 μόνο αγοραστές. Όταν η χωρίς Θεό ζωή εκείνων που η κοινωνία θα ήθελε ηθικά πρότυπα, καταρρακώνει κάθε έννοια ιερού και οσίου.

Τότε ναι, είναι φυσικό να συμβαίνουν τέτοια θλιβερά γεγονότα. Όταν κάποιος σπέρνει ανέμους, θα θερίσει θύελλες. Μήπως λοιπόν είναι καιρός να αλλάξουμε πλεύση ως κοινωνία; Τι άλλο πρέπει να περιμένουμε;